Το μήνυμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου 42 χρόνια μετά

Κάθε Νοέμβρη, ο νους και η καρδιά όλων μας είναι εκεί, στο Πολυτεχνείο, στην εξέγερση των φοιτητών, της ηρωικής νεολαίας κατά της χουντικής τυραννίας, το Νοέμβρη του 1973.

             Το Πολυτεχνείο, δεν είναι, απλά, μια επέτειος. Είναι ένα σταθερό σημείο αναφοράς του αγώνα για δημοκρατία, ένα διαχρονικό σύμβολο της απαίτησης για ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία. Τα συνθήματα για «Ψωμί - Παιδεία – Ελευθερία» και «Εθνική Ανεξαρτησία», σήμερα, 42 χρόνια από την εξέγερση ενάντια στον ολοκληρωτισμό των συνταγματαρχών, ενάντια σε αυτούς που καταπατούσαν συστηματικά την ελευθερία των πολιτών και τα ανθρώπινα δικαιώματα, ηχούν  επίκαιρα και διαχρονικά.

            Σήμερα που ο λαός μας συνεχίζει να βρίσκεται αντιμέτωπος με τις σκληρές μνημονιακές πολιτικές...

Εισήγηση του Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. προς τις Γενικές Συνελεύσεις των Συλλόγων

Α. ΕΙΣΗΓΗΣΗ

Οι μνημονιακές πολιτικές που από το 2010 εφαρμόζουν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις κατ’ εντολή της Τρόικα (Δ.Ν.Τ., Ε.Κ.Τ., Ε.Ε.), έχουν δημιουργήσει συνθήκες απόγνωσης για τους εργαζόμενους και ολοένα αυξάνουν τις στρατιές των ανέργων και των ανθρώπων που «ζουν» κάτω από το όριο της φτώχιας.

Η καλλιέργεια ελπίδων από την πλευρά της κυβέρνησης για δικαιότερη φορολόγηση και ελάφρυνση των βαρών των ασθενέστερων ομάδων αποδείχτηκε απάτη, με πρώτο αποτέλεσμα τη συνέχιση της ληστρικής επιβολής του ΕΝΦΙΑ σε ανθρώπους που έχουν πληγεί βάναυσα από την άγρια περικοπή μισθών και συντάξεων των τελευταίων ετών. Τα θλιβερά προσχήματα περί έξωθεν εκβιασμών δεν μπορούν να αποκρύψουν τις τεράστιες κυβερνητικές ευθύνες. 

Την ίδια στιγμή η προοπτική της «συνταξιοδότησης» στα 67 φανερώνει το πιο άγριο πρόσωπο της αντιλαϊκής πορείας που έχει επιλέξει να ακολουθήσει η κυβέρνηση που αν συνδυαστεί με την πορεία προς τη ραγδαία συρρίκνωση των συντάξεων σε επίπεδα πείνας κάνει ξεκάθαρο πως τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων και το περίφημο κοινωνικό κράτος μετατρέπονται σε διατυπώσεις δίχως περιεχόμενο.