Συνάδελφοι, ο καθένας μας ας λάβει υπόψη του:
α) τη γενικότερη κοινωνική και οικονομική κατάσταση που υποβαθμίζει το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων. Τη μείωση μισθών, την οποία ήδη εμείς οι εκπαιδευτικοί της Φ.Ε. την έχουμε βιώσει, καθώς και τη ραγδαία αύξηση των τιμών που οδηγεί σε απόγνωση.
β) τα προβλήματα των εκπαιδευτικών λειτουργών της Π.Ε. τα οποία πολλαπλασιάζονται με τις νέες εξελίξεις.
Συνάδελφοι, όλοι γνωρίζουμε ότι το οικονομικό κόστος του καθενός από τη συμμετοχή του στην απεργία είναι σημαντικά υπολογίσιμο. Αναρωτιόμαστε όμως, αν υπάρχει κάποιος ο οποίος:
- δεν ενοχλείται από τη μέχρι τώρα μείωση των αποδοχών του και δε συγκινείται από την περαιτέρω διαφαινόμενη μείωση του μισθού του κατά 350€, ίσως από το καλοκαίρι.
- δεν ενδιαφέρεται για το ληστρικό τρόπο υπολογισμού της σύνταξής του.
- δε θορυβείται με την απαξίωση της κοινωνικής του ασφάλισης.
- θεωρεί ότι η ευθύνη του, ως εκπαιδευτικός, τελειώνει όταν μπαίνει στην τάξη να διδάξει παιδιά παραβλέποντας τη συνυπευθυνότητά του για μια κοινωνία που κινδυνεύει και για έναν κοινωνικό ιστό που καταρρέει.
Κάθε αγώνας που δε δίνεται είναι ένα δικαίωμα που χάνεται.Όλοι συμμετέχουμε στην απεργία της 23ης Φεβρουαρίου 2011.
Για το Δ.Σ.Ο Πρόεδρος Η Γεν. Γραμματέας
Ν. Γρατσίας Μ. Παπανικολάου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα επώνυμα σχόλια έχουν περισσότερες πιθανότητες να δημοσιευτούν...