Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

Πραγματοποίηση της εκδήλωσης "Τιμή στο Δάσκαλο"


Την Τρίτη 1-2-2011 πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση "Τιμή στο Δάσκαλο" για τους αφυπηρετούντες εκπαιδευτικούς του 2010 στο θέατρο των Τοσιτσείων Σχολείων Εκάλης. Από την πρωτοβάθμια τιμήθηκαν οι κ.: Σαπφώ Μαζαράκη, διευθύντρια Αρσακείου Τιράνων, και Μάρη Χασαπάκη, δασκάλα, πρώην πρόεδρος του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών της Φ.Ε.

Λόγος που εκφώνησε η κ. Μάρη Χασαπάκη 
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε, αξιότιμοι προσκεκλημένοι, αγαπητοί συνάδελφοι, αγαπημένα μου παιδιά, 

Αισθάνομαι λίγο παράξενα … Επί σειρά ετών ήμουν εγώ, που, ως εκπρόσωπος του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών της Φ.Ε., έβγαζα λόγο, για να τιμήσω και να χαιρετήσω τους εκπαιδευτικούς που αφυπηρετούσαν . Όμως, τα χρόνια περνούν … Και σήμερα βρίσκομαι από την πλευρά των αφυπηρετούντων.
Είμαι κι εγώ μεταξύ των τιμώμενων εκπαιδευτικών .

Ο χρόνος κυλά πράγματι γρήγορα … Για περίπου 40 χρόνια υπήρξα ή Αρσακειάδα ή δασκάλα στα Αρσάκεια που αγάπησα . Πρωτοήρθα στα Σχολεία ως μαθήτρια της Α΄ Δημοτικού, στο τότε Πρότυπο Αρσάκειο Ψυχικού . Συμπτωματικά, το 1979, πρωτοδίδαξα πάλι στο Πρότυπο Αρσάκειο Ψυχικού . Και, πράγματι, αληθεύει ότι τους πρώτους σου μαθητές δεν τους ξεχνάς ποτέ ! 33 κορίτσια της Τετάρτης Δημοτικού … Όλα ξεχωριστά ! Μεταξύ τους : η Βίκυ η Πόθου, με προσωπικότητα και τόσα ταλέντα , η Ελένη η Πρεμέτη, με ζωντάνια και δημιουργικότητα (ανέβασε στην τάξη τη Σταχτοπούτα κι έπαιξε τον ρόλο του πρίγκηπα), η Μαρία η Φραδάκη, που λάτρευε την Ιστορία και συγκράτησε από μία μου διήγηση όλα όσα έγραψαν ο Πλούταρχος κι ο Θουκυδίδης για το χαρακτήρα του Περικλή … Και βέβαια η Μαρία η Πετρίδου με το ασυναγώνιστο χιούμορ της … Κάποια μέρα είχα προγραμματίσει να τους βάλω τεστ .Εκείνη την εποχή, μάς είχαν δοθεί από το Υπουργείο Παιδείας οδηγίες να αποφεύγουμε να χρησιμοποιούμε τις λέξεις «διαγώνισμα» και «τεστ», για να μην νιώθουν άγχος τα παιδιά . Έτσι, όταν τους είπα να βγάλουν ένα φύλλο χαρτί κι άρχισαν να ρωτούν « Θα γράψουμε τεστ ;», «Θα γράψουμε διαγώνισμα;», εγώ προσπάθησα με κάθε τρόπο να αποφύγω μια ξεκάθαρη απάντηση και κάτι είπα για άσκηση . Η Μαρία ζήτησε το λόγο, ρώτησε ευγενικά αν μπορούσε να έρθει κοντά στην έδρα, στράφηκε προς τις συμμαθήτριές της και είπε : «Παιδιά, δεν ξέρω πώς ακριβώς το λένε αυτό που θα γράψουμε, πάντως σας προειδοποιώ, θα κλάψουν μανούλες ! »

Τα επόμενα 30 χρόνια ακολούθησαν πολλές τάξεις . Όλες ιδιαίτερες , με τον ένα ή τον άλλο τρόπο . Πρόφτασα, με μεγάλη συγκίνηση, να διδάξω κόρες και γιούς παλιών μου μαθητριών κι ένιωσα ιδιαίτερη περηφάνια, όταν παλιές μου μαθήτριες έγιναν, κάποια στιγμή, συνάδελφοί μου . Ξεχωριστές ανάμεσα στους τόσους εκλεκτούς !

Τα τελευταία 10 χρόνια δίδαξα Φυσική στις Πέμπτες και σε κάποιες ‘Εκτες τάξεις .Ήταν μια νέα πρόκληση για μένα, ένα αντικείμενο που πάντα μ’ ενδιέφερε και το είχα σπουδάσει για ένα διάστημα στο εξωτερικό . Αγάπησα πολύ αυτήν την περίοδο του διδακτικού μου έργου. Η ζωή στο « Χημείο » ήταν διαρκώς ενδιαφέρουσα κι ευχάριστη και γινόταν εύκολη, χάρη στην πολύτιμη βοήθεια της παρασκευάστριάς μας, της κυρίας Τσιατά .

Όπως όμως δεν ξεχνάς την πρώτη σου τάξη, έτσι δεν ξεχνάς και την τελευταία χρονιά που δίδαξες . Υπήρχε ένα ιδιαίτερο βουητό, μια ιδιαίτερη ζωντάνια σ’ αυτές τις πρόσχαρες Πέμπτες, που πρωτογνώριζαν τον κόσμο της Φυσικής κι εντυπωσιάζονταν με τη μαγεία των πειραμάτων …

Προσπάθησα να μην ξεχνώ τα δικά μου μαθητικά χρόνια, ώστε να καταλαβαίνω καλύτερα τους φόβους, τους ενθουσιασμούς και τις πίκρες των μαθητών και των μαθητριών μου .

Επεδίωξα να πείσω τα παιδιά πως η μάθηση δεν είναι καταπίεση, αλλά πως, αντίθετα, είναι απόλαυση .

Το σχολείο είναι μια προπόνηση για τη ζωή .

Κανείς δε γεννήθηκε μαθημένος .Όλοι οι σοφοί, οι επιστήμονες, αυτοί που άλλαξαν τον κόσμο, κάποτε ήταν παιδιά, που δεν ήξεραν τίποτε .

Ο δάσκαλος βαδίζει στο πλευρό των μαθητών του, με το χέρι έτοιμο να τους στηρίξει, αλλά μόνο όταν αυτοί δυσκολεύονται πραγματικά .

Όλοι, φυσικά, κάνουμε λάθη .Πίστευα και πιστεύω όμως, πως, πάντα, μπορείς να μάθεις από τις αποτυχίες σου . Δεν πειράζει αν αυτή τη φορά απέτυχες . Προσπάθησε πάλι . Θα αποτύχεις, πιθανόν, ξανά, αλλά τώρα θα αποτύχεις καλύτερα .

Ο πατέρας μου μού έμαθε πως έχει σημασία ό,τι κάνεις, οτιδήποτε είναι αυτό, από το πιο σπουδαίο ως το πιο ταπεινό, να το κάνεις καλά .

Και σε τελευταία ανάλυση, αν αγωνιστείς πολύ για κάτι, αν το απολαμβάνεις και ολοένα βελτιώνεσαι σ’ αυτό, δεν έχει σημασία αν θα γίνεις διάσημος ή όχι .

Αυτό θα ήθελα να αφήσω ως προτροπή στους μαθητές και στις μαθήτριές μου, στα τρεις χιλιάδες τετρακόσια παιδιά μου, και να τα ευχαριστήσω για όσα μου έδωσαν όλα αυτά τα χρόνια : κέφι, κουράγιο και μέρος από τη ζωντάνια τους .

Σας ευχαριστώ

Λόγος που εκφώνησε ο κ. Νίκος Γρατσίας, πρόεδρος του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών της Φ.Ε.  

[...]
Με πολύ μεγάλη χαρά και υπερηφάνεια τιμούμε απόψε δύο εκλεκτού ήθους εκπαιδευτικούς, δύο ΔΙΑΠΡΕΠΕΙΣ ΔΑΣΚΑΛΕΣ – ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ που αφυπηρετούν από τα Σχολεία της Φ.Ε. μετά από πολλά χρόνια ευδόκιμης υπηρεσίας στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.

Ως εκπρόσωπος των εκπαιδευτικών της Πρωτοβάθμιας έχω τη μεγάλη τιμή να πω λίγα λόγια για τις δύο αυτές σπουδαίες κυρίες της Αρσακειακής οικογένειας.

Η κ. Σαπφώ Μαζαράκη μετά από μακρόχρονη θητεία στα Αρσάκεια Ψυχικού, πρώτα ως δασκάλα και κατόπιν ως Διευθύντρια, συνταξιοδοτήθηκε.

Ένα άτομο όμως τόσο ενεργό και δραστήριο, μια τόσο δυναμική προσωπικότητα, δεν ήταν δυνατόν να σταματήσει εκεί. Δέχτηκε τη μεγάλη πρόκληση, την πρόταση της Φ.Ε. να αναλάβει τη διεύθυνση του νεοϊδρυθέντος Αρσακείου Ελληνοαλβανικού Κολεγίου Τιράνων. Έτσι, από το 1998 και μέχρι το 2010, διηύθυνε το Δημοτικό Σχολείο στα Τίρανα με εξαιρετική επιτυχία.

Το έργο το οποίο επιτέλεσε εκεί μιλάει από μόνο του. Κατάφερε κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, να οργανώσει το Σχολείο, να ξεπεράσει εμπόδια, να επηρεάσει σχεδόν ειλημμένες αποφάσεις ενός όχι και τόσο ευέλικτου κράτους και να πετύχει ένα μικρό θαύμα δικαιώνοντας πλήρως τη Διοίκηση της Φ.Ε. για την επιλογή της αυτή. Όχι μόνο το Σχολείο αλλά και η ίδια προσωπικά κέρδισε το σεβασμό και την εκτίμηση όλων , Ελλήνων και ξένων, είτε τη γνώριζαν προσωπικά, είτε όχι.

Η κα Σαπφώ Μαζαράκη είναι μια εξαιρετική προσωπικότητα με εθνική προσφορά.

Η κα Μάρη Χασαπάκη, δασκάλα με πολυετή θητεία στα Αρσάκεια Τοσίτσεια Σχολεία, πρόσφερε όλα αυτά τα χρόνια πάρα πολλά όχι μόνο στους μαθητές της αλλά και στους συναδέλφους της. Ως δασκάλα ξεχώριζε :
  • για την αγάπη της προς τα παιδιά
  • για την ευγένεια και τη σεμνότητά της
  • την εργατικότητά της
  • το πάθος της για τη διδασκαλία
  • τη μεταδοτικότητά της
  • τις πολύπλευρες γνώσεις της.
Τα παιδιά την υπεραγαπούσαν και κυρίως έτρεφαν προς το πρόσωπο της μεγάλο σεβασμό και ιδιαίτερη εκτίμηση. Οι εκπαιδευτικοί, πάλι, συχνά τη ρωτούσαν για εκπαιδευτικά θέματα, ακολουθούσαν τις συμβουλές της και εκτιμούσαν τη γνώμη της. Είναι γνωστό σε όλους, στα σχολεία της Εκάλης, το περίφημο αρχείο της Μάρης Χασαπάκη, που συνεχώς εμπλούτιζε με νέο υλικό από όλον τον κόσμο, καθότι πολυταξιδεμένη. Ποιος δεν έχει ζητήσει διαφάνειες, βιβλία, αφίσες, βιντεοκασέτες, dvd , αντικείμενα… Kαι εκείνη τα έδινε απλόχερα. Για το καλό των παιδιών και την εξυπηρέτηση των συναδέλφων.

Τη μεγάλη της συναδελφικότητα και εντιμότητα άλλωστε τη διακρίναμε και μέσα από το Σύλλογο Δασκάλων και Νηπιαγωγών της Φ.Ε., του οποίου υπήρξε ενεργό μέλος και πρόεδρος του Δ.Σ τα τελευταία χρόνια. Μέχρι και λίγο πριν τη συνταξιοδότηση της πάλευε για το καλό των συναδέλφων της βάζοντας μάλιστα, ορισμένες φορές, το συμφέρον τους πάνω και από το δικό της προσωπικό συμφέρον.

Η κα Μάρη Χασαπάκη είναι μια εξαιρετική προσωπικότητα με πολλαπλή, ανεκτίμητη προσφορά.

Κα. Μαζαράκη – Κα Χασαπάκη

Θα θέλαμε να γνωρίζετε ότι όλοι μας σας θεωρούμε ενεργά μέλη των Σχολείων της Φ.Ε.

Εκ μέρους του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών της Φ.Ε. σάς ευχαριστούμε θερμά για όσα προσφέρατε όλα αυτά τα χρόνια υπηρετώντας επάξια το λειτούργημα του δασκάλου.
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Τα επώνυμα σχόλια έχουν περισσότερες πιθανότητες να δημοσιευτούν...